Gdy w rodzeństwie jedno z dzieci jest bardzo aktywne i skupia na sobie uwagę rodziców,  inne dzieci mogą czuć się niewidzalne, niesłyszane. Obok innych trudnych uczuć, powoduje to złość, którą czasem kierują wewnątrz siebie i przeciwko sobie,  czasem na inne osoby z rodziny i spoza niej. 

„Magiczny lampion”

Milena Ryznar-Żak

Ciągle biega krzyczy skacze

Głośno śmieje się i płacze.

Śpiewa tańczy i wiruje

A ja się okropnie czuje!

Gdy chcę coś powiedzieć mamie,

Siostra ciągle wchodzi w zdanie.

Mówię wtedy coraz głośniej,

Gula złości w brzuszku rośnie.

Nikt już teraz mnie nie słyszy

Wściekłe słowa głos mój dyszy...

Wtedy mi się przypomina,

Senna miodowa kraina.

Płynie nią prezent we śnie,

Sprawia on, że widać mnie.

Lampion mam zaczarowany,

Mocno czuję się kochany.

Blask otacza moją głowę,

Mama słyszy moją mowę,

Tata chce budować z lego,

Jestem super synkiem jego.

Wszyscy troje się tulimy

I playmobil się bawimy.

Światłem lampy otoczeni

W swoje oczy zapatrzeni.

Nagle lampion odlatuje!

Z dala widzę jak wiruje.

Słyszę ciche jego słowa:

"Zawsze możesz mnie zawołać.

Zamknij wtedy miękko oczy

Lampion z myśli twych wyskoczy."

"Skąd to światło wokół mnie?"

Pytam mamy, dziwię się.

Bez lampionu magicznego

Coś oświetla mnie całego!

"To twój własny blask kochanie"

Mówi mama patrząc na mnie.

"Ja go zawsze widzę w tobie.

Nawet gdy go skrywasz w sobie.

Czasem to iskierka mała

Czasem gwiazda rozgorzała.

Stąd się wzięło mój kochany

Że Cię Słonkiem nazywamy."

Miłe ciepło w mym serduszku,

Motylkowe tańce w brzuszku,

Myśli biegną już na plażę,

Budują tam zamki z marzeń.

"Najwspanialej jest kochani

Kiedy jestem właśnie z wami!

Gdy mam was tylko dla siebie

To jak czekolada w niebie."

***************************

Trochę tęsknię już za siostrą,

Coś tam samiutka rysuje.

Może razem z nią szybciutko,

Bazę pod kocem zbuduję.

Razem się tam rozsiądziemy,

Schowani za poduchami,

Teraz jej lampion znajdziemy,

Ukryty za powiekami.

Wszystko jej wytłumaczyłem

Jestem mądrym starszym bratem!

Z nią w poduszek łódź wskoczyłem

Sunąc w dal miodowym światem.

© Milena Ryznar- Żak